Las veintiséis letras inglesas se leen de la siguiente manera:
Aa: [ei], Bb: [bi:]
Cc: [si:] , Dd: [di:]
Ee: [i:], Ff: [ef],
Gg: [d?i:], Hh: [eit∫]< / p>
Ii: [ai], Jj: [d?ei]
Kk: [kei], Ll: [el]
Mm: [em], Nn : [en]
Oo: [?u], Pp: [pi:]
Qq: [kju:], Rr: [ɑ:]
Ss: [es]Tt: [ti:]
Uu: [ju:], Vv: [vi:]
Ww: [′d∧blju:], Xx: [eks]
Yy: [wai] Zz: [zi:]
Información ampliada:
Hay 37 dígitos en las vocales mandarín pinyin. Son:
a[阿], an[安], ao[欧], ai[爱], ang[ANG], o[Oh], ong[婷], ou[欧], e[Goose], en[En], er[儿], ei[Ai], eng[恁], i[衣], ia[Ah], iu[Yu], es decir[Sí], en[Porque], ing[英]?, u[武], un[热], ua[rana], uo[ Nest], ue[月], ui[伟], ü[迂], iao[cintura], ian[humo] , iang [central], iong [uso], uai [afuera], uan [doblar], uang [ir].